Verweesd bleven we achter na het feestje voor Neles verjaardag op 10 november. We hadden via via van een bar gehoord waar er elk weekend gratis optredens waren. Nele was er vorige week ook al een keer geweest en had toen vernomen dat de week erop vrijdag, net met haar verjaardag, een electro-dj kwam draaien. Wij daar naartoe dus... Hoewel we nogal laat waren mochten we nog net binnen met ons vieren. De eerste groep speelde toen net haar laatste nummer. Nogal hard vonden we allemaal: 3 meisjes waarvan eentje op drum, eentje op gitaar en eentje zang (geroep c'est a dire). Bon, we hoorden dat ze 'the lesbians' heetten en waren blij dat het het laatste nummer was. De dj, ook een vrouw, begon te draaien en toen pas begonnen we ons te amuseren. Al viel het ons wel op dat er opvallend veel meisjes met meisjes en mannen met mannen dansten. Enfin, wederom besteedden we hier geen aandacht aan. Parijs is een grote stad en daar komen alle soorten mensen samen. Jammergenoeg hield de dj het al na een uurtje voor bekeken. Het was toen 1 uur. De volgende groep waren weer 3 vrouwen, dit keer met snorren opgeschilderd. Bij het wisselen van de dj voor dit trio merkten we allemaal op dat wij vreemdgenoeg bij de minderheid behoorden tussen alle andersgeaarden en we begonnen ons ernstig zorgen te maken. Veel tijd om na te denken kregen we echter niet. De 3 vrouwen op het podium openden hun gig met heel luid te roepen: 'Allright, all you gay and lesbian peopleeeee'... Toen trok de twijfel als mist voor onze ogen op! My god, vrijdag is holebi night....! Alle stukjes vielen op hun plaats: de vrouwen die er geen enkel probleem mee hadden met het toilet zonder deur, vrouwen die naar het mannentoilet gingen, de knipogen bij het halen van een drankje. Op de tonen van 'I did it my way' bereikten we de deur. De meeste hielden er geen trauma’s aan over. Wes echter kon niet ontsnappen en werd in het buitengaan frontaal vastgegrepen door een iets te zelfzekere man...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten